"Чихэвч" гэсэн ойлголт өнгөрсөн зууны дунд үеэс үүссэн. Шинжлэх ухаан, түүний дагуу харилцаа холбооны хэрэгсэл хөгжихийн хэрээр түүний утга аажмаар өргөжсөн. Өнөөдөр чихэвч гэж юу болохыг товчоор хэлэх боломжгүй байна.
Утас, чихэвч (эсвэл зүгээр л) чихэвчийг төхөөрөмж гэж нэрлэдэг бөгөөд энэ нь механик хосолсон чихэвч (чихэвч) ба микрофоноос бүрдэх байгууламж юм. Тэдний зорилго нь тэдгээрийг янз бүрийн холбооны системд ашиглах явдал юм. Чихэвчний гол шинж чанарууд нь хүний биед (толгой дээр эсвэл хувцас дээр) наалдаж, гар чөлөөтэй харилцах боломжийг олгодог.
Чихэвчний ашигтай шинж чанарууд нь гадны дуу чимээнээс сонсголын хамгаалалтыг нэмэгдүүлэх чадварыг багтаадаг. Энэ нь хүмүүсийн амьдрал (төмөр зам, агаарын хөдөлгөөний удирдагч, нисэх онгоцны нисгэгчид, аврах, аврах албаны операторууд) -ын амьдрал нь операторын ажлын үнэн зөв байдлаас хамаарч болохуйц үйл ажиллагааны чиглэлд хэрэглэхэд онцгой ач холбогдолтой юм.
Холболтын арга нь утастай болон утасгүй чихэвчийг ялгадаг. Тэдгээрийн эхнийх нь холбооны төхөөрөмжтэй цахилгаан холбоо барьдаг. Холболтыг холбосон утсыг хамгаалах боломжтой тул тэдгээр нь хөндлөнгөөс илүү хамгаалагдсан байдаг. Түүнчлэн, тэдний өртөг бага байна. Утасгүй чихэвч нь үндсэн төхөөрөмжтэй холбогдохын тулд радио суваг (ихэвчлэн DECT эсвэл Bluetooth) ашигладаг. Утас байхгүй тул оператор нь хөдөлгөөн хийх маш том эрх чөлөөтэй байдаг.
Чихэвч нь бэхэлгээний аргаар (чих, толгой ба толгой дээр суурилуулсан, дуулга дотор суурилуулсан), аудио сувгийн тоогоор (моно ба стерео), микрофон (угсарсан, алсын, тогтмол биш, механик дууны хоолойгоор). Тусгай хэрэглээнд зориулсан чихэвчийг (жишээлбэл, ус нэвтэрдэггүй) тусдаа ангилалд хуваадаг.
Чихэвч нь Дэлхийн хоёрдугаар дайнаас эхтэй. Тэдгээрийг танкийн экипажууд, байлдааны нисэх онгоцны нисгэгчид, хөлөг онгоцон дээрх радио операторууд ашигладаг байв. Өнөө үед үйл ажиллагааны янз бүрийн салбарт ашигладаг эдгээр төхөөрөмжүүдийн асар олон төрөл, төрлүүд байдаг.